آقا جان! تو را به حضرت معصومه...

یا حبیب

تازه دو روزه که از پابوسی امام رئوف برگشتم؛ ولی دلم خیلی تنگ صحن و سراش شده... آه که چقدر زود گذشت... آه که...

میگن آدم تا نرفته یه درد داره، اما اگه رفت و هوایی شد و برگشت هزار درد...

آقا جان! حاجت دلامون رو که خوب می دونین. تو را به حضرت معصومه (سلام الله علیها)...

یادش بخیر روبروی پنجره فولاد و هوای سرد مشهد و نوای گرم حاج محسن:

سرآمد عاقبت این قصه ی دوری و هجران و پریشانی

به پرواز آمده مرغ دلم در آسمان فیض رحمانی

هوای آسمان ابری و دل ها ابری و چشمان بارانی

که خیره مانده بر گلدسته ها و گنبد زرین و نورانی

سلام آورده ام آقا، سلامی از سوی دلهای طوفانی

سلامی محضر فرمانروای ملک سلطانی

به همره کوله باری حاجت آوردم، اگرچه حاجتم را خوب می دانی

ببین آقا گنهکارم، ببین آشفته و زارم، دلی آلوده و بیمار آوردم که بر دردم تو درمانی

اجازه هست آقا جان که مهمان شما باشم؟

ز راه دور، جانی خسته آوردم که بر خوان رضا باشم

قبولم کن رئوف آل احمد، ای گل زهرا

*******

تو که بر جمله ی خوبان عالم سروری آقا

تو که بر انبیا و اوصیا تاج سری آقا

تو که چون مادرت سرچشمه فیض زلال کوثری آقا

تو که با آستان بی بدیلت بر تمام آسمان ها زیوری آقا

تویی که سفره دار روضه های پادشاه بی سری آقا

دل بشکسته آوردم، بگو آیا که از من می خری آقا؟

و این دل خستگان را دسته جمعی کربلایی می بری آقا؟

تو می دانی که بی تابم، دلم شوق حریم کربلا دارد

و با دستان خالی چشم حاجت را به دستان شما دارد

تو امضا کن برات کربلایم را گل زهرا

پی نوشت:

شب شهادت کریمه اهل بیت، عشق امام رضا، خانم حضرت معصومه (سلام الله علیها) ست. تسلای دل داغدار امام رضا(علیه السلام) صلوات.